පාලම යට .

ගීතා :- සේමිනී .... සේමිනී ... නැගිටපන් වේසියේ .... අන්න පොඩි එකා හුජ්ජ කරන්න යන්න උබව හොයනවා
සේමිනී :- මොන හුත්තක්ද අම්මේ උදේ පාන්දර මල වදේ.ඌට කියන්න පිලිකන්නට ගිහින් හුජ්ජ කරන්න කියලා.
(මේ අතර සේමිනීගේ අනෙක් කිරි දරුවාද අවදි වී හඩයි)
මෙන්න මේකිත් ඒ පාර නැගිටලා
ගීතා :- ඔය කිරි ටිකක් දීලා නිදි කරපන්කෝ ඉතින්
( සේමිනී ඇද සිටි බ්ලවුසය උස්සා එක තනයක් එලියට ගනී.අවදිව සිටි අමිත්- සේමිනීගේ පියා සේමිනීගේ තන දිහා ඉතා කෑදර කමින් බලා සිටී.මෙය දකින ගීතා)
අනේ ඕයි තමුසෙ නම් මාර මිනිහෙක් තමයි දුවගේ තනේ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා නේද.
අමිත් ;- කෑනොගහ ඉදපන්කෝ උදේ පාන්දර.අනික මොකක්ද වැරැද්ද මගේ ලොකු කෙල්ලගේ තනේ දිහා මට බලන්න බැරිද.
ගීතා :- හරි හරි තමුසේ බලන්න බැරි නම් ඕන හුත්තක් කර ගන්නවා.මට මේ පිටි ටික අනන්න උදව් කරනවාකෝ.
සේමිනී:- අයියෝ අම්මේ ඕක ඔච්චර හිතන්න දෙයක් නෙවෙයි . මගේ තාත්තට මගේ තන් බලන්න බැරි නම් වැඩක් නැහැ නේ ඉතින්.මෙන්න තාත්තේ අනිත් තනෙත් බලා ගන්න.
ගීතා :- වේසියේ තෝ ඉක්මනට පෙන්නනන මගුලක් පෙන්නලා තන් දෙක ඇතුලට දා ගනින් .අර පොඩි එවුන් නැගිටින්න කලින්.
ගීතා :- මෙකෝ ඕයි තමුසෙගෙ පයිය කෙලින් වෙලා නේද .දුවගේ තන් දෙක දැකලා නේද.
අමිත් :-ඔවු බන් මේ වගේ තන් දැක්කම නගින්නේ නැත්තේ මොන පොන්නයද.
සේමිනී :- අම්මේ බලන්නකෝ .තාත්තගේ පයියේ ලොකු.
ගීතා :- අයියෝ බන් ඕවා මන් තමයි ලොකු කරේ.ඉස්සර මී පැටියා වගේ තිබුණේ.
අමිත් :- ඔවු ඉතින් උබ සයිබු නානාට කියලා හුකා ගෙන අාවම .ඔය හුත්තට දාන්න මගේ පයියත් ලොකු කර ගන්න ඕනේනේ ..
ගීතා :- හරි හරි ඕවා මේකි ඉස්සරහ කිවුවට කමක් නැහැ .අනිත් එවුන් ඉන්න තැන තමුසෙ ඕවා කියනවා නෙවෙයි.මොකෝ මන් නානාට රෙද්ද උස්සන්නේ . මගේ පුකේ අමාරුවට නෙවෙයි.ළමයින්ට කන්න දෙන්න.මටත් තිබුණා කුසුම් (කුසුම් රේණු) වගේ වේස කමේ යන්න.
සේමිනී :- අයියෝ අම්මේ දැන් ඕක නවත්තන්න.ඉක්මනට ඔය ඉදිආප්ප ටික හදන්නකෝ.
(මෙහිදී ගීතා පිටි හලනවිට ඇයගේ පුක හොදට නැටවෙන හැටි බලා සිටි අමිත් ඔහුගේ නැග තිබු පයිය එකවරම ගීතාගේ පුකේ දාරේ තබා තද කලේය.මෙය දුටු සේමිනී. සිනා සෙන්නට විය.ගීතාද අමිත් කල දෙයට ගැස්සී ගියේය. අනෙක් අය සාලේ තවමත් නිදිය.)
අන්න තාත්තට ඉන්න බැරුව ගිහින් වගේ.
ගීතා :- තෝ නේ මේ මිනිහව ඇවිස්සුවේ තන් දෙක එලියේ දාගෙන.
සේමිනී :- මන් ළමයට කිරි දෙන කොට තාත්තනේ බලන් හිටියේ. හරි හරි අම්මයි තාත්තයි කරන දෙයක් කර ගන්න. මන් ළමයව පැදුරෙන් තියලා ඇවිල්ලා පිටි හලන්නම්.
අම්ත්.:- ගීතෝ අපේ ලොක්කිගේ තන් හෙනට ලොකුයි නේ බන් . 
ගීතා :- අම්මගේ වගේ තමයි දුවලගෙත් තන් ලොකුයි.ඕවා ආරෙට ගියපුවා.අනික එ්කී ළමයට කිරිත් දෙනවා නේ. ඒකයි ඔච්චර ලොකු.
(සේමිනී දරුවා පැදුරෙන් තබා කුස්සියට පැමිණේ.)
සේමිනී :- මෙකෝ තාත්තේ අද අම්මට කරන්නේ නැද්ද. ඉස්සෙල්ලා නම් පුදුම හදිස්සියක් නේ තිබුනේ හුකන්න.
ගීතා:- තාත්තා කියනවා උබේ තන් ලොකුයිලු.මන් කිවුවා ආරටෙ කමයි ඕවා ලොකු වෙන්නේ අනික.උබ දරුවට කිරි දෙන නිසාත් ලොකු වෙනවා කියලා කිවුවා.
සේමිනී :- අනේ අනේ තාත්තා මගේ තන් දෙක ගැනමයි කතාව අම්මට හුක හුක.
අමිත් :- කොහෙද බන් හිකුවේ. මන් මේ බදා ගෙන නේ ඉන්නේ.
සේමිනී :- හරි හරි ඉක්මනට එහෙනම් හුකලා ඉවර කරන්න අරුන් ටික නැගිටින්න කලින්
(අමිත් ගීතාගේ තන් හැට්ටයට උඩින් මිරිකමින් )
සේමිනී :- මෙකෝ තාත්තේ ඔය කරන්නේ හැට්ටෙට උඩින් අම්මගේ තන් මිරික මිරික ඉන්නේ.
අමිත්:- එහෙම තමයි බන්.මේවා එක පාරට උරලා හරියන්නේ නැහැ.පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ සැප දෙන්න ඔනේ.
සේමිනී :- එහෙනම් මෙහෙම සැප දීලා වෙන්න ඇති අම්මට අපි වගේ ළමයි ටිකක් හැදුවේ. ඔවු ඉතින් පේනවා ඒක අපි වගේ ළමයි 4ක් තාත්තා හොදට හුකලා හදලා තියෙන නිසා.
අමිත්:- ඔවු ඔවු තෝ වගේ වේසියෙක් හැදුවේ මේ පයියෙන් හුකලා තමයි.
ගීතා :- ඉක්මනට කරන මගිලක් කරනවකෝ මට ඉදි අප්ප හදන්නත් තියෙනවා.තමුසෙට හැට්ටෙ ගලවන්න බැරිනම් ඉන්නවා මන් ගලවලා දෙන්නම්.
(ගීතා හැට්ටය ගලවා පැත්තකට දමයි . සේමීනී සිනා සෙමින් මවගේ සහ පියාගේ මෙම ක්‍රියාව බලා ගෙන සිටී.අමිත් ගීතාගේ තන් දෙක හොදට උරමින් මිරකමින් සීටී.)
සේමිනී :- ඔය තියෙන්නෙ තාත්තේ අම්මගේ තන් දෙකත් මට වඩා ලොකුවට.
අමිත් :- මේව දැන් වැල වෙලා බන් පේනවා නේ .
ගීතා:- ඔව් ඔව් තමුසේ කොහොමත් වැල වරකා කනවා නේ.
(අමිත් ගීතාගේ රෙද්ද ගලවා දමයි.මෙය දකින සේමිනී බය වී ඒ දෙස බලා සිටී)
මෙකෝ බන් උබ මගේ හුත්ත දිහා කන්න වගේ බලන් ඉන්නේ.
සේමිනී :- අයි දෙයියනේ හරියට නිකන් සිංහ රාජේ වගේ නේ අම්මගේ හුත්ත.මයි්ල් විමානයයි.ඕක අස්සේ අලි කොටි උනත් ඇති.
(මෙයට 3 දෙනාටම සිනහ ගියේය,)
ගීතා:- (ගීත බොරු තරහක් පෙන්නමින්) අනේ මේ උබ ඉදපන් ... ඔවු බන් අපේ හුත්තවල් කොහොමත් මෙහෙම මයිල් පිරිලා තමයි.ඉස්සර නම් කතුරෙන් කැපුවා.කොහෙද ඉතින් උබලගේ තාත්තා කැමති නැහැ නේ මයිල් කපනවට.
(කුස්සියේ මේසය මත ගීතාව හේත්තු කල අමිත් ගීතාගේ මයිල් පිරුනු කිම්බට ඇගිලි ගසමින් දිව දමන්නට විය.මේ ආශ්වාදය නිසා ගීතා මෙසේ කෙදිරි ගාන්නට විය.)
ගීතා: - ආයි........ ආ...... අයිි...... හෙමින් හෙමින් කරන්න 
සේමිනී :- හෙමින් කෙදිරි ගාන්න අම්මේ අරුන් බය වෙලා නැගිටී මොකක්ද සද්දේ කියලා ...(සේමිනී සිනා සෙමින් කීය)
(මේ අතර මද්දුමී වන කාංචනා අවදි වී කුස්සිය දෙසට එන්නට විය.ඒ එන අතර ඇය මවගේත් පියාගේත් මෙම කාර්ය දැක සිනහ සෙමින් තම වැඩිමහල් සොයුරි අසලට පැමිනීයේය.)
මෙන්න මේකිත් නැගිටලා අම්මගේ සද්දෙට . පේනවද මද්දු අපේ අම්මගෙයි තාත්තගෙයි වැඩ.අපිව හදලත් තියෙන්නේ මෙහෙම හුකලා.
කාංචනා:- ඒක නම් පේනවා අක්කේ .අක්කේ බලන්නකෝ තාත්ගේ පයියෙ ලොකු.
(මේ අතර ගීතාට අමිත් හොද හැටි හුකමින් සිටී.)
ගීතා :- ආ...... ආයි...... හෙමින් ගහන්න ......... ඉක්මනට 
( අමිත්ගේ පයියෙන් වේගවත් පහරවල් කිහිපයක් වැදිනී .)
ගීතා :-අම්මෝ කියා ගෙන මේසයට බර විය.
(මේ අතර සේමිනී සහ කාංචනා දුටුවේ .මවගේ හුත්ත දිගේ ගලා එන තම පියාගේ කැරි දහරවකි.ගීතා ඇද සිටි රෙද්ද හොයා ගෙන හුත්තෙන් බේරෙන අමිත්ගේ කැරිත් පිහදා ගෙන රෙද්ද ඇද ගන්නට විය.)
සේමිනී :-කෝ බන් මගේ හැට්ටේ. අන්න අර වලං ගොඩ පැත්තට අම්මා විසික් කලා නේද .
ගීතා :- අනේ ඔවු බන් .අන්න ඒක අරන් දීපන්.අද නම් හොදටම පරක්කුයි. නානාගේ කඩේට ඉදි ආප්ප දාන්න වෙන්නේ දවල් වෙලා තමයි. 
සේමිනී :- හරි ඉතින් අම්ම පොඩ්ඩක් පස්ස පෙන්නපු ගමන් නානා ඉදි ආප්ප නැතුව හරි සල්ලි දෙනවා නේ.
ගීතා :- ඒක ඉතින් කඩේට ගියාම නේ බන් .කෝ උබලත් ඉක්මනට මට උදව් කරපන් මේ ටික හදන්න.
(ගීතා ඉදි ආප්ප රැගෙන එන තෙක් සයිබු නානා කේනතියෙන් පුපුරමින් සිටි .මන් ද වේලාව පෙ.ව. 8.30 ගීතා ඉතාමත් ප්‍රමාදයි.පෙ.ව. 8.35 ට පමණ ගීතා කඩි මුඩියේ සයිබු නානාගේ කඩයට ඉදි ආප්ප ගෙන ඒමට සැර සෙන මොහොතේ සිට අද කතාව දිග හැරෙනවා)
ගීතා(අම්මා) :- කෝ බන් දුලානියෝ මගේ කළු බොඩියයි. කහ පාට යට සායයි.
දුලානි(පොඩ්ඩිී) :- බොඩිය බලන්න ලොකු අක්කගේ රෙදි ගොඩේ.මන් හිතුවේ ඒක ලොකු අක්කගේ කියලා අම්මේ.
ගීතා(අම්මා) :- අැයි යකෝ උබට මගෙයි ලොක්කිගෙයි බොඩි අදුර ගන්න බැරිද?
දුලානි(පොඩ්ඩිී) :- කොහොමද අම්මේ හොයන්නේ අම්මගෙයි අක්කගෙයි තන් එක වගේ ලොකුයි නේ.
ගීතා (අම්මා):- මගෙන් කුණුහරුප අහ ගන්නෛ් නැතුව අක්කගේ රෙදි ගොඩින් බොඩිය අරන් වරෙන්.
දුලානි(පොඩ්ඩිී) :- ලොක්කක්කේ අම්මගේ කළු පාට බොඩිය ඔයාගේ රෙදි ගොඩේ ඇති අරන් එන්න කෝ. 
සේමිනී (ලොක්කි):- මොකෝ බන් බෙරිහන් දෙන්නේ .
දුලානි(පොඩ්ඩී):- අක්කේ අම්මගේ කළු පාට බොඩිය දැක්කද ?
සේමිනී(ලොක්කි):අම්මේ මේකද ?(සේමිනී හැට්ටයේ කර පැත්තට කර බොඩියේ පටිය පෙන්නයි)
ගීතා(අම්මා) :- උබ ඒක ඇද ගත්තද?දැන් උබේ බොඩියක් හරි දිපන්.පොඩ්ඩි ගිහින් අර රෙදි කූඩෙන් යට සායක් අරන් වරෙන්.
සේමිනී(ලොක්කි) :- ආ අම්මේ මෙන්න මේ බොඩිය ඇද ගන්න.
(ගීතා ඇද සිටි හැට්ටය ගලවා දමා සේමිනී දුන් බොඩිය ඇද ගනී)
ගීතා(අම්මා) :- ලොක්කි මේක හිරයි බන් .මෙන්න මේ හක් එක දාපන්.
දුලානි(පොඩ්ඩී):- ආ අම්මේ යට සාය . හික් .... හික්.... මොකෝ අම්මේ අක්කගේ බොඩිය හිරද?
ගීතා (අම්මා) :- ඔව් බන්.කෝ ඔය යට සායත් දීපන් ඇද ගන්න අද හොදටම පරක්කු වෙලා තියෙන්නේ.ඉක්මනට දීපන්කෝ නැත්නම් නානා මගේ ඔලුව කයි.
(ගීතා කිසිදු ලැජ්ජාවකින් තොරව තම දැරියන් ඉදිරියේ රෙද්ද ගලවා දමා යට සාය ඇද ගනී.මෙය දකින සේමිනී හා දුලානි පුදුමයෙන් මෙන් ඒ දෙස බලා ගෙන සිටී)
මොකෝ බන් උබලා බයවෙලා වගේ මගේ හුත්ත දිහා බලා ගෙන ඉන්නේ.මේ තොපේ තාත්තා හුකලා උබලා එලියට ආපු තැන.(ගීතා යට සායට උඩින් රෙද්ද කඩි මුඩියේ ඇද ඉක්මනින් නානාගේ කඩයට යයි)
සයිබු නානා:- තෝ දවල්ට කන්නද යකෝ ඉදි ආප්ප ගේන්නේ.
ගීතා(අම්මා):- අනේ සමා වෙන්න මුදලාලි උදේ ලොකු එකීගේ පොඩි එකාට සනීප නැතුව ටවුමේ ඩිස්පැන්සරියට ගියා බෙහෙත් ගන්න ඒකයි ඉදි ආප්ප ටික හදන්න පරක්කු උනේ.
සයිබු නානා :- ඒවා මට වැඩක් නැහැ .උබ ඉදි ආප්ප ටික තියලා පලයන්.අද මට උබට මේවට සල්ලි දෙන්නේ නැහැ.
ගීතා (අම්මා):- අනේ එහෙම කරන්න එපා මුදලාලි . මන් ඒ සල්ලි වලින් තේ කොළ පැකට එකකුයි. හාල් කිලෝ එකකුයි ගන්න ආවේ.
සයිබු නානා :- උබට පිස්සුද බන් ගීතෝ උබ මේ දවල් දහයට ගෙනාපු ඉදි ආප්ප මන් කාට විකුණන්නද ?මේවා මටයි මගේ ගෑනිටයි කන්න වෙන්නේ.
ගීතා (අම්මා):- අනේ මුදලාලි .ගේ හරියේ හාල් ඇටයක් නැහැ .ළමයින්ට අඩුම තරමේ කහට උගුරක් හදලා දෙන්න තේ කොළ ටිකක් නැහැ ගෙදර.
සයිබු නානා :-හ්ම්.............. හ්ම්...... ඒකත් එහෙමද ? ඔබට ණයට දීලත් බැහැ නොදිත් බැහැ.
ගීතා (අම්මා):- මුදලාලිට අදත් මන් රෙද්ද ඉස්සුවා නම් මුදලාලි දෙයි නේද?
සයිබු නානා :-හරි හරි කට වහගනින්කෝ.... ආ මෙන්න උබේ බඩු ටික. හැබැයි මට උබ යටට ඇදන් ඉන්න යට සාය ඔනේ ඉබ ඉබ ඉන්න......
ගීතා (අම්මා):-චික්.. මුදලාලි ... මන් කොහොමද යට සාය දෙන්නේ මන් ඇදන් ආපු එක නේ .අනික මේක ජරාවත් එක්ක. දවස් දෙක තුනක් හෝදන්නේ නැතුව ඇදපු යට සායක්.අනික මගේ රෙද්ද පල්ල වැහෙන්න තියෙන්නේ මේක විතරයිත මුදලාලිට දෙන්නේ කෙහොමද
සයිබු නානා :-උබට ඒවා වැඩක් නැහැ .උබ මට යට සාය දෙනවද නැද්ද?අනික මන් ආස දවස් දෙක තුන ඇදපු ඒවට තමයි.
ගීතා (අම්මා):- අනේ අනේ මුදලාලිගේ ආසාවල් නම් මහ වල් ආසාවල් තියෙන්නේ.ආ.... ආ.... මෙන්න යට සාය මුදලාලි ඕන මගුලක් කර ගන්න.
සයිබු නානා :-හම්මේ මේකේ පුසුබේ.... දිව්‍ය ලෝකේ ගියා වගේ.උබ ඔය බඩු ටික අරන් පලයන් මන් පස්සේ මේක දෙන්නම්.
ගීතා (අම්මා):- හා හා මුදලාලි මන් එහෙනම් යනවා...
(ගීතා නිවසට පැමිණේ)
අම්මේ දාඩිය හන්දියට ගිහින් ආව විතරයි පුදුම දාඩියක් දාන්නේ... ලොක්කියේ මට වතුර එකක් ගෙනෙන්
සේමිනී(ලොක්කි) :- ආ අම්මේ මෙන්න
( මේ අතර ගීතාගේ රෙද්ද අතරින් ගීතාගේ සුදු ගල දකින සේමිනී)
සේමිනී(ලොක්කි) :- මෙකෝ අම්මේ ඔය ගල් දෙක එලියේ. කෝ ඇදන් ගිය යට සාය.
(ගීතා සේමිනී ඇසූ දෙයට අපහසුවට පත් විය)
ගීතා (අම්මා):-(රහසින්)උබ කාටවත් කියන්න එපා.නානා මගේ යට සාය ඉල් ල ගත්ත නේ බන්